Tras gañar na derradeira rolda a Nigel Short, Magnus Carlsen acadou a victoria nun torneo que tiña moi difícil tras perder dúas das tres primeiras partidas. Short xougou unha defensa francesa, na que Carlsen escoulleu a poscional variante Tarrasch. O noruegués gañou un peón no ala de dama e presionou nel ata quedar con un peón gañador. Short tentou algo no ala de rei pero non resultou e tivo que rendirse.
No encontro Anand - Kramnik xogouse a española berlinesa, na que o ruso é un experto e pouca xente consegui batilo. Pero tampouco é a mellor opción para intentar gañar a partida e ter opcións de gañar o torneo. As pezas foron cambiándose pouco a pouco e ao final o final de bispos de distinta cor soamente daba táboas.
Adams con negras xogou o gambito Marshall contra Nakamura, no que mantivo unha boa presión compensando o peón de menos. Os dous xogadores tentaron todo o posible ata chegar a rei contra rei, proba da loita na partida.
Howell - McShane foi una siciliana na que no taboleiro apareceu o ataque inglés. Howell tentouno no ala de rei e McShane no de dama como manda a teoría, pero a partida acabou nunha triple repetición no medio xogo.
A clasificación final quedou así: 1º Carlsen 13; 2º Anand 11; 3º McShane 11; 4º Nakamura 10; 5º Kramnik 10; 6º Adams 8; 7º Howell 4; 8º Short 2. É interesante comprobar que se aplicásemos a puntuación clásica de punto por vitoria e medio punto por empate Carlsen pasaría de primeiro a terceiro, e o resto dos xogadores manterían a mesma orde.
Ningún comentario:
Publicar un comentario